Nurdan Damlalar

Bediüzzaman’a suikast yapmak isteyen bir zatın hikayesi şöyledir.
Bir gün üstada suikast yapmak isteyen bir takım insanlar bir kamyoncuyu buluyorlar ve kamyoncuya: “Sen kamyonunla Said Nursi’nin şu renkli şu plakalı arabasına çarpacaksın ve onu öldüreceksin. Sana 50.000 lira vereceğiz” demişler. O zamanın parasıyla pek çok değerli bir miktarda para vaat etmişler. Suikast düzenlemek isteyen kişiler yine demişler ki: “Bak bu parayı (başka birisini göstererek) bu adama veriyoruz. Ne zaman Bediüzzaman’ı öldürürsen gel paranı al!” Bunun üzerine Bediüzzaman arabasıyla çıktığı zaman kamyon şoförüne haber vermişler. “İşte tahminen şu civarda karşılaşırsınız ve Bediüzzaman’ın taksisini gördüğün zaman ona çarparsın ve şarampole yuvarlayıp onu öldürürsün” demişler. Kamyoncu haberi aldıktan sonra yola çıkmış. Karşı taraftan gelen geçen taksilere bakıyor ki acaba rengi uyuyor mu? Eğer rengi tutuyorsa bu sefer plakasını kontrol ediyormuş. Bir müddet böyle gittikten sonra rengi uyan bir taksi görmüş. Tam plakasını okuyacağı sırada taksi, kamyonun sağına yanaşmış. Bir genç koşarak gelmiş ve el kaldırarak “Hoca Efendi seni çağırıyor” demiş. Kamyoncu kamyonundan inerek taksiye yaklaşmış, bakmış ki Said Nursi dirseğini taksinin camından çıkarmış bir vaziyette kamyoncuya: “Evladım, ben zararlı bir kimse değilim, sana yanlış malumat vermişler. Bu teşebbüsünden vazgeç!” demiş. O zaman kamyoncu: “Şu anda eğer bana suikast teklif edenler olsaydı onları ezerdim” demiş. Zaten parayı teslim ettikleri kişi çoktan ortalıktan kaybolmuş. Şayet öldürseydi dahi parayı alamayacakmış.